moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

VIS na misję

Ogień można z niego prowadzić na dwa sposoby, a magazynek wymienić jednym prostym ruchem – żołnierze 12 Brygady Zmechanizowanej, którzy przygotowują się do misji w Rumunii, po raz pierwszy strzelali z VIS-a 100. Pistolet skonstruowany przez Fabrykę Broni „Łucznik” jest wprowadzany do wyposażenia polskiej armii.

VIS 100 to samopowtarzalny pistolet kalibru 9 mm. Prace nad nim rozpoczęły się jeszcze w 2013 roku. W ostatnich latach jest on stopniowo wprowadzany do wyposażenia Wojska Polskiego. Ma zastąpić broń osobistą starszego typu. – Nazwa VIS 100 nawiązuje do przedwojennego pistoletu, który był produkowany przez Fabrykę Broni „Łucznik”. Ale na tym podobieństwa się kończą – przyznaje ppor. Konrad Dawidowicz z 12 Brygady Zmechanizowanej w Szczecinie. Jako instruktor przez ostatnie dni wprowadzał on swoich kolegów w tajniki korzystania z nowej broni. VIS-y otrzymali bowiem żołnierze XIII zmiany PKW „Rumunia”, którzy wkrótce wyjadą na misję. Pierwsze strzelania odbyły się jeszcze na strzelnicy w Szczecinie. Potem żołnierze szkolili się na poligonie w Drawsku, przy okazji oceny stopnia wyszkolenia plutonów, które wejdą w skład kontyngentu.

– Żołnierze oddawali strzał w postawie stojącej, następnie zmieniali magazynek. Biegli do przesłony, zza której oddawali kolejny strzał do figury bojowej. Po zlikwidowaniu celu pobiegli za kolejną przesłonę, zza której strzelali już w postawie klęczącej – wyjaśnia ppor. Dawidowicz. Zadanie, jak przyznaje, nie było trudne. Wcześniej jednak żołnierze musieli zapoznać się z budową i zasadami użycia broni. Bo VIS 100 znacząco różni się od pistoletów WIST i P-83, z których korzystają na co dzień. – Przede wszystkim jest on bardziej ergonomiczny, a dzięki temu łatwiejszy w obsłudze – podkreśla ppor. Dawidowicz. – VIS praktycznie się nie zacina. Mnie nie zdarzyło się to ani razu. Pistolet bardzo łatwo rozłożyć na części, błyskawicznie można też w nim wymienić magazynek – dodaje.

Z broni można strzelać w dwóch trybach. – Pistolet ma mechanizm spustowo-uderzeniowy pojedynczego i podwójnego działania – wyjaśnia oficer. – Aby oddać strzał, należy odciągnąć kurek. Ale ogień możemy prowadzić także bez tego. Wystarczy po prostu bezpośrednio nacisnąć spust. Bez odciągnięcia kurka chodzi on co prawda ciężej, jednak takie rozwiązanie pozwala zaoszczędzić czas – wyjaśnia oficer. Strzelania, jak mówi, wypadły bardzo dobrze. W kolejnych tygodniach żołnierze najpewniej je powtórzą, a za kilka miesięcy zabiorą ze sobą pistolety do Rumunii.

Zanim jednak wyruszą na misję, muszą przejść jeszcze długą drogę. – Na razie uzyskaliśmy pozytywną ocenę stopnia wyszkolenia plutonów – informuje mjr Damian Gronek, dowódca XIII zmiany PKW Rumunia. Pierwszym zadaniem, z którym mierzyli się żołnierze, był szybki przerzut sił. Kontyngent przemieścił się na odległość 100 km, które dzielą Szczecin od poligonu w Drawsku Pomorskim. Już na miejscu plutony zajęły wyznaczone rejony. Potem musiały pokazać, jak bardzo są mobilne, i udowodnić, że potrafią działać autonomicznie. – Podczas działań taktycznych może dojść do sytuacji, gdy pluton zostanie odcięty przez przeciwnika i dowódca kompanii straci z nim łączność. W takim przypadku pluton powinien wykazać się inicjatywą i zdolnością bojową – podkreśla mjr Gronek. Podczas oceny stopnia wyszkolenia żołnierze pozostawali w polu przez 72 godziny. – Nie zakładaliśmy obozowiska, w którym mogliby się zbierać na koniec dnia w celu odtworzenia gotowości. Żołnierze przygotowywali się do kolejnych działań, regenerowali siły, spożywali posiłki w miejscach, gdzie akurat znaleźli się po zakończeniu zadań taktycznych i ogniowych – wspomina mjr Gronek. A ich lista była całkiem pokaźna. Obejmowała marsz ubezpieczony czy pokonywanie skażonego terenu. Żołnierze musieli odpowiednio zareagować po tym, jak wpadli w zasadzkę przeciwnika, odpowiedzieć na jego atak, ale też zająć rubież ogniową.

Do Szczecina wrócili kilka dni temu. – Za miesiąc czeka nas wyjazd na poligon w Wędrzynie, gdzie przejdziemy ocenę stopnia wyszkolenia na szczeblu kompanii. Będziemy tam operować w terenie zurbanizowanym, przeprowadzimy też natarcie z pokonaniem przeszkody wodnej – zapowiada mjr Gronek. Potem żołnierze XIII zmiany wezmą udział w ćwiczeniach „Anakonda ’23”, następnie zaliczą certyfikację na szczeblu całego kontyngentu.

PKW Rumunia liczy około 250 żołnierzy, którzy mają do dyspozycji 14 kołowych transporterów opancerzonych Rosomak. Na miejscu Polacy biorą udział we wspólnych ćwiczeniach z armią Rumunii oraz wojskami innych państw NATO. W ten sposób zabezpieczają południowo-wschodnią flankę Sojuszu. Początkowo kolejne zmiany kontyngentu wystawiała 17 Wielkopolska Brygada Zmechanizowana. Teraz robi to 12 Brygada Zmechanizowana ze Szczecina.

Łukasz Zalesiński

autor zdjęć: ppor. Marcin Pałka / 12 BZ

dodaj komentarz

komentarze


Na nowy rok – dodatek stażowy po nowemu
 
Nowe łóżka dla szpitala w Libanie
Turecki most nad Białą Lądecką
„Ferie z WOT” po raz siódmy
NATO rozpoczyna nową operację na Bałtyku
Siedząc na krawędzi
Szef MON-u spotkał się z wojskowymi dyplomatami
Synteza, czyli cios w splot słoneczny Rzeszy
Żołnierze usuwają zniszczone przez wodę budynki
Olympus in Paris
Mistrzyni Uniwersjady z „armii mistrzów”
Nie walczymy z powietrzem
Wielka gra interesów
Najtrudniej utrzymać się na szczycie
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Bałtyk – kluczowy akwen dla NATO
Statuetki Benemerenti przyznane po raz trzydziesty
Bezpieczeństwo jest najważniejsze
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Spotkanie Grupy E5 w Polsce
„Popcorny” niemile widziane
Rosja prowadzi przeciw Polsce wojnę informacyjną
„Polska Zbrojna” dla Orkiestry
Dziki zachód na wschodzie II RP
Czworonożny żandarm w Paryżu
Arcelin – cud, który może się zdarzyć tylko raz
Eurokorpus na czele grupy bojowej UE
Granice są po to, by je pokonywać
Zawiszacy na ratunek
Snowboardzistka z „armii mistrzów” najlepsza na stoku w Scuol
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Trump ogłasza złotą erę Ameryki
Lotnicy i Bayraktary z misją w Turcji
Atak na cyberpoligonie
Rozgryźć Czarną Panterę
Umowa dla specjalistów z Grudziądza
Na zagraniczne kursy razem z rodziną?
Starty na medal w short tracku, biegach narciarskich i snowboardzie
Wielofunkcyjna koparka dla saperów
Symulator w nowej odsłonie
Morze ruin, na których wyrosło życie
Rosomaki i Piranie
Kluczowy partner
Co może Europa?
Zmiany w prawie 2025
Z życzeniami na 105. urodziny powstańca warszawskiego!
„Cel Wisła”, czyli ku starciu cywilizacji
Kwalifikacja po raz szesnasty
Najnowsze Abramsy dla polskiej armii
Zmiana warty w PKW Liban
Wojsko potrzebuje lotnisk
Wojsko wraca do Gorzowa
Żołnierze WOT-u z Wrocławia u kombatantów z Armii Krajowej
Żołnierze górą w głosowaniu na sportowca 2024 roku
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Roboty w Fabryce Broni „Łucznik”
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Polska w gotowości

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO