moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Debata nad wyzwaniami przyszłości

Współczesne wyzwania systemu bezpieczeństwa oraz polityka NATO mająca im sprostać, były tematami międzynarodowej konferencji GlobState III, która odbyła się w Bydgoszczy. O wnioskach, jakie płyną z debaty przeprowadzonej w Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych, rozmawiamy z dyrektorem tej placówki – płk. Jarosławem Mokrzyckim.

Jakie były założenia konferencji GlobState III?

Płk Jarosław Mokrzycki: Konferencja GlobState III jest jednym z wielu przedsięwzięć realizowanych przez Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych w ramach analizy środowiska bezpieczeństwa i środowiska operacyjnego pod nazwą Nowe Urządzenie Polskie (NUP) 2X35. Przypomnę, że to zainicjowany półtora roku temu przez szefa Sztabu Generalnego WP projekt, którego istotą jest podjęcie debaty ukierunkowanej na określenie, jak ma wyglądać organizacja Sił Zbrojnych RP w XXI wieku. Podstawą do tego musi być jednak zidentyfikowanie i analiza wiodących trendów oraz czynników w środowisku bezpieczeństwa Polski i w jej otoczeniu w perspektywie najbliższych lat. Pozwoli to na określenie zmian w środowisku operacyjnym, w którym będą działać nasze siły zbrojne, a w dalszej kolejności na takie ich przygotowanie do użycia, by mogły sprostać przyszłym wyzwaniom.

Co było celem GlobState III?

Umiędzynarodowienie naszych prac związanych z analizą środowiska bezpieczeństwa oraz badań operacyjnych w kontekście zasad sztuki wojennej oraz nowego podejścia do prowadzenia operacji wojskowych. O ile poprzednie konferencje GlobState miały na celu określenie wyzwań dla Polski w kontekście zmian w jej środowisku bezpieczeństwa, o tyle obecna omawiała te wyzwania z perspektywy Europy Środkowo-Wschodniej, budując fundament do rozważenia zmian zasad sztuki wojennej i operacyjnej.

Udało się zaprosić do współpracy szerokie grono specjalistów z całego świata.

Dzięki temu powstała przestrzeń, która z jednej strony stwarza siłom zbrojnym możliwość absorbowania wiedzy eksperckiej ze środowiska akademickiego, z drugiej zaś daje uczelniom wyższym i ośrodkom naukowo-badawczym szansę upowszechniania wyników badań, tym samym oddziaływania na środowisko cywilne na rzecz proobronnej edukacji społeczeństwa.

Jakie tematy były omawiane podczas GlobState III?

Konferencję podzieliliśmy na kilka obszarów tematycznych. Zapytaliśmy o zmiany geopolityczne w XXI wieku, które mogą wpłynąć na przyszłe środowisko bezpieczeństwa oraz środowisko operacyjne z perspektywy wschodniej flanki NATO. Omówiliśmy środowisko bezpieczeństwa w świecie postpandemicznym, skupiając uwagę na działaniu i zagrożeniach w cyberprzestrzeni oraz na wyzwaniach związanych z użyciem nowych technologii na współczesnym i przyszłym polu walki. Podjęliśmy również próbę porównania doktryny operacji połączonych z koncepcją operacji wielodomenowych. Zachowując naukowy charakter konferencji, dyskutowaliśmy o metodyce prowadzenia analiz operacyjnych, a także o grach wojennych i wojskowym przywództwie w przyszłości. Wszystko to dało podstawę do zastanowienia się nad zmianami zasad sztuki operacyjnej oraz sztuki wojennej.

Czy na podstawie wystąpień podczas konferencji można określić, jakie są największe wyzwania środowiska bezpieczeństwa z perspektywy Europy Środkowo-Wschodniej?

Zwróciłbym uwagę na trzy elementy: szybkość, efektywną strategię i kulturę strategiczną. Szybkość to czynnik krytyczny dla zapewnienia zwycięstwa na flance wschodniej NATO. Pojmowana jest nie w znaczeniu fizycznym, lecz raczej jako zdolność do dynamicznego rozpoznawania zagrożeń, podejmowania decyzji i działań. Determinanta taka jak szybkość została nazwana kluczem do zwycięstwa w odstraszaniu Rosji i powinna być rozwijana, aby NATO mogło wesprzeć działania na swojej wschodniej flance. Istotne jest nie tylko to, aby być szybkim, lecz również, by tę zdolność regularnie demonstrować w celu odstraszania przeciwnika. Chodzi o uniknięcie sytuacji, gdy przeciwnik nie doszacowuje naszych możliwości i eskaluje konflikt.

Co zatem powinny zrobić państwa flanki NATO, aby się do tych wyzwań przygotować i im sprostać?

Jak podkreślał na konferencji gen. Rajmund Andrzejczak, szef Sztabu Generalnego WP, potrzebna jest efektywna strategia, która będzie pomostem między polityką i siłami zbrojnymi. Kluczem do sukcesu jest skuteczne działanie sił zbrojnych, ale także strategia, która umożliwi proaktywną postawę wobec potencjalnych przyszłych zagrożeń. Państwa zatem muszą rozbudować kulturę strategiczną, na którą mają wpływ decyzje polityczne, założenia doktrynalne sił zbrojnych oraz kontekst historyczny.

Gen. Frederick Hodges, były dowódca US Army Europe, zauważył z kolei, że państwa Sojuszu muszą zwiększyć szybkość prowadzenia rozpoznania, czyli posiadać zdolność do szybkiej wymiany informacji między sobą oraz z partnerami spoza NATO. Dzięki temu będziemy mieć aktualne informacje o działaniach Rosji, w szczególności w cyberprzestrzeni, czy o prowadzonych ćwiczeniach wojskowych. Sojusznicy muszą też zwiększyć szybkość podejmowania decyzji. Niezbędne jest skrócenie do niezbędnego minimum czasu potrzebnego do przekazania decyzji na niższe poziomy dowodzenia oraz zwiększenie swobody działania, co pozwoli na przykład na szybsze przemieszczenie sił, ogłoszenie alarmu czy podjęcie zapasów.

Siły zbrojne muszą być również zdolne do szybkiej koncentracji sił i znalezienia się dokładnie w tym czasie i miejscu, w którym powinny być. Musimy także wiedzieć, jak prędko jesteśmy w stanie przemieścić się w rejon docelowego przeznaczenia z wykorzystaniem infrastruktury drogowej, kolejowej, lotniczej czy morskiej.

Jaki obraz militarnego zaangażowania Stanów Zjednoczonych wyłania się z przebiegu GlobState III? Z licznych wystąpień gości zza oceanu, m.in. gen. broni Fredericka B. Hodgesa, wynika, że nie jest już ono tak bezwarunkowe, jak chociażby 5 lat temu.

Wschodnia flanka NATO rozciąga się od Arktyki do Kaukazu oraz obejmuje Morze Bałtyckie i Morze Czarne. Jest to najdłuższy i jednocześnie najbardziej wrażliwy sektor Sojuszu, codziennie narażony na wojskowe prowokacje, dezinformację, cyberataki, a także gospodarcze i dyplomatyczne naciski ze strony Rosji. W 2016 roku, a więc dwa lata po inwazji Rosji na Ukrainę i nielegalnej aneksji Krymu, Sojusz nadał priorytetowe znaczenie regionowi Morza Bałtyckiego, rozmieszczając grupy bojowe w ramach Wysuniętej Obecności NATO w Estonii, na Łotwie, Litwie i w Polsce. Jednocześnie pojawił się w formie „dostosowanej obecności" (NATO Tailored Forward Presence – tFP) w regionie Morza Czarnego. W opinii amerykańskich ekspertów to wielopoziomowe podejście do zdolności odstraszania z jednej strony spowodowało pewien stopień niespójności wzdłuż wschodniej flanki, narażając NATO na ciągłe agresywne sondowanie przez Rosję. Z drugiej zaś stworzyło warunki do odbudowy neoimperialnej strefy wpływów w basenie Morza Czarnego oraz na Bliskim Wschodzie. Argumentują więc oni, że w celu ograniczenia rewizjonistycznych działań Rosji NATO powinno usunąć wszelką asymetrię w swojej obecnej postawie na Wschodzie przez zwiększenie swojej roli w rejonie Morza Czarnego. Przy tym wzmacniając jednocześnie zdolności odstraszania i obrony w rejonie Morza Bałtyckiego oraz przyjmując wspólną ocenę zagrożeń, aby umożliwić szybkie reakcje polityczne i wojskowe niezbędne do powstrzymania prowokacji czy jawnej agresji ze strony Rosji.

Rozmawiał: Krzysztof Wilewski

autor zdjęć: Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych

dodaj komentarz

komentarze


Rekordowa obsada maratonu z plecakami
 
Setki cystern dla armii
Ogień Czarnej Pantery
„Szpej”, czyli najważniejszy jest żołnierz
Karta dla rodzin wojskowych
Polskie „JAG” już działa
Jesień przeciwlotników
Zyskać przewagę w powietrzu
Jaka przyszłość artylerii?
Zmiana warty w PKW Liban
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Wybiła godzina zemsty
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Szwedzki granatnik w rękach Polaków
„Jaguar” grasuje w Drawsku
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Mniej obcy w obcym kraju
Olimp w Paryżu
„Szczury Tobruku” atakują
Wojskowi kicbokserzy nie zawiedli
Fundusze na obronność będą dalej rosły
Więcej pieniędzy za służbę podczas kryzysu
Selekcja do JWK: pokonać kryzys
Olympus in Paris
Operacja „Feniks”. Żołnierze wzmocnili most w Młynowcu zniszczony w trakcie powodzi
Aplikuj na kurs oficerski
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
Pożegnanie z Żaganiem
Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
Bój o cyberbezpieczeństwo
Czworonożny żandarm w Paryżu
Medycyna „pancerna”
Terytorialsi zobaczą więcej
„Feniks” wciąż jest potrzebny
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Transformacja wymogiem XXI wieku
Co słychać pod wodą?
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Transformacja dla zwycięstwa
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
Wojsko otrzymało sprzęt do budowy Tarczy Wschód
Nowe Raki w szczecińskiej brygadzie
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
„Siły specjalne” dały mi siłę!
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Użyteczno-bojowy sprawdzian lubelskich i szwedzkich terytorialsów
Determinacja i wola walki to podstawa
Ostre słowa, mocne ciosy
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Norwegowie na straży polskiego nieba
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO